Ο Δάκης μέσα από δημοσιεύματα
ΦΑΝΤΑΖΙΟ 1972
Δεν είναι περίεργο που τα κορίτσια τον λατρεύουν. Γλυκός, ευγενικός, εγκάρδιος, μ' ένα χαμόγελο που δίνει φως σ΄ολόκληρο το πρόσωπό του, ο Δάκης, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Αλλά θα τον αδικούσαμε αν σταματούσαμε σ΄αυτά μονάχα τα προσόντα του. Το σημερινό αστέρι του πορτραίτου μας είναι πάνω απ΄όλα ένας θαυμάσιος τραγουδιστής, που δίκαια κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στο μοντέρνο μας πεντάγραμμο. Τρυφερή η φωνή του, βαθιά εκφραστική, έρχεται κοντά μας γεμάτη ζεστασιά και απλότητα. Πάνω στο πάλκο, το σόου του φέρνει τη σφραγίδα της ζωντάνιας και της νεανικής ανεμελιάς του.
ΦΑΝΤΑΖΙΟ 1970
"Στις ελεύθερες ώρες μου διαβάζω με πάθος. Εκείνο όμως που με ξεκουράζει περισσότεο από οτιδήποτε άλλο είναι οι περίφημοι ήρωες του Disney. Νοιώθω
τον Μίκυ Μάους σαν τον καλύτερό μου φίλο.
Διασκεδάζω πραγματικά με τις τόσο συναρπαστικές του περιπέτειες".
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ 1971
"Θα ήταν περασμένα μεσάνυχτα όταν η αίθουσα του "ΜΟΝ ΠΑΡΝΑΣ" σείστηκε από τα χειροκροτήματα. Ο Δάκης μ΄ένα ασημένιο λαμέ σακκάκι, μαύρο παντελόνι και παπιγιόν ανέβηκε στην πίστα στέλνοντας το πιο γοητευτικό του χαμόγελο στην κατάμεστη αίθουσα.
Ύστερα έφερε τα χείλη μπροστά στο μικρόφωνο και τραγούδησε τη μεγάλη επιτυχία της χρονιάς που περιλαμβάνεται στον τελευταίο μεγάλο του δίσκο, το Mamy Blue. Στη συνέχεια και διακοπτόμενος από φρενι- τιώδη χειροκροτήματα τραγούδησε το "Θεέ μου γιατί" κι ένα άλλο σουξέ του Νίκου Λαβράνου που έχει τίιτλο "Πώς να κοιμηθώ", το "Tu veux tu veux pas",το "Rain" κι ύστερα με ιδιαίτερο πάθος τη φετινή του επιτυχία "Μαργαρίτα".
Κάποτε το πρόγραμμα τελείωσε. Ο Δάκης κατέβηκε από την πίστα και οι θαυμάστριές του τον ..μάδησαν κυριολεκτικά για να του πάρουν αυτό- γραφα και αναμνηστικά. Μερικές νεαρές ξερίζωσαν τούφες από τα μαλλιά του, άλλες του έσκισαν στα δύο το παπιγιόν και το μοιράστηκαν, κι άλλες τη μια τσέπη από το σακκάκι του.
Τελικά επενέβησαν ο μαιτρ, τα γκαρσόνια του κέντρου και μερικοί κοσμικοί που βρίσκονταν εκεί και τον γλύτωσαν από τις έξαλλες θαυμάστριές του. Όχι όμως και από εμάς."
ΦΑΝΤΑΖΙΟ 1974
Το να βρεις σήμερα τον Δάκη και να του πάρεις μια συνέντευξη, δεν είναι τόσο εύκο- λη υπόθεση, τουλάχιστον όσο θα μπορούσε να υποθέσει κανείς. Πέρα όμως από τα διάφορα μικροπροβλήματα(κυνηγητό απ΄το τηλέφωνο, αναβολές την τελευταία στιγμή) που το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει στον δημοσιογράφο, ο μοντέρνος τραγουδιστής μας εξακολουθεί να είναι ένα συμπαθητικό παιδί, κι εξ άλλου έχει την ειλικρίνεια να δηλώνει ότι "κατά τη γνώμη του , όσο πιο απρόσιτος γενικά είναι ένας καλλιτέχνης, τόσο περισσότερο μπορεί να διατηρήσει τη δημοτικό- τητά του"
Ας είναι κι έτσι......
Μετά από μια αρκετά μακρά θητεία στα κοσμικά κέντρα, ο Δάκης κατεβαίνει κι αυτός φέτος στην Πλάκα. Μαζί με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τις αχώριστές του τα τελευ-
ταία χρόνια αδελφές Μπρόγιερ και μερικούς ακόμα καλλιτέχνες, θα παρουσιάσει στο
κέντρο "Μοστρού" μια ρεβύ πίστας αλλιώτικη από τις άλλες. Μας είπε σχετικά:
Θα παρουσιάσουμε μια σουλειά με ιδιαίτερες αξιώσεις. Το μουσικοχορευτικό πρό-
γραμμα θα βασίζεται σε μένα, τις αδελφές Μπρόγιερ και τον Κωνσταντίνου, και θα έ-
χουμε δική μας ορχήστρα με χορογράφο τη Νικόλ Κοκκίνου. Επίσης θα υπάρχουν δύο ορχήστρες, του Κώστα Κλάββα στο πρώτο μέρος και του Μιχάλη Αρχοντίδη στο
δεύτερο. Φυσικά εκτός από το μοντέρνο θα υπάρχει και το λαικό μέρος στο πρόγραμ-
μα με τους τραγουδιστές Νάγια Τρώνη, Γιώργο Γερολυμάτο και Έλενα Κυρανά.
ΝΤΟΜΙΝΟ 1977
Ο πιο Ευρωπαίος από τους Έλληνες τραγουδιστές. Πάντα
άψογος, κομψός και εκφραστικός, ο Δάκης έχει πάρει μια
θέση εντελώς ξεχωριστή στο χώρο του ελληνικού τραγου-
διού. Δεν θα πούμε τίποτα νέο αν τονίσουμε για την ωραία
φωνή του και το πλούσιο διεθνές ρεπερτόριό του. Είναι
γνωστά.
Ύστερα από το τριπλό άλμπουμ "Ελπίδα - Δάκης στου Κώ-
στα Χατζή", ένας άλλος μεγάλος δίσκος τώρα. "Αντίο Μαίρη"
και πολλά, πάρα πολλά ωραία σχέδια για το μέλλον.
Προς το παρόν ο Δάκης εμφανίζεται κάθε βράδυ σε γνωστό
παραλιακό κέντρο και για τους θαυμαστές του μια ολόκληρη
εβδομάδα στο εξώφυλλο μας.
ΤΗΛΕΡΑΜΑ 1983
Βλέποντας την καινούργια του επιτυχία φέτος δίπλα στην Αλέκα Κανελλίδου, διαπιστώνοντας πως η αμεσότητά του με το κοινό πάει να γίνει παραδειγματική,
και αθροίζοντας και τη δική μας ευαισθησία για καλλιτέχνες που δεν το "παίζουν"και δεν κυνηγάνε τη δημοσιότητα δήθεν τυχαία, έχουμε να πούμε τα εξής:
Έχει μια μοναδική άνεση στο να στέκεται στην πίστα και στο να τραγουδά. Άνεση σπανιότατη σε Έλληνες τραγουδιστές. Ο Δάκης είναι ένα σπάνιο, σημαντικό είδος εγχώριου καλλιτέχνη. Ξέρει να ντύνεται, ξέρει να είναι άμεσος με το κοινό, ξέρει να αξιοποιεί το ταλέντο του. Και κάτι ακόμα. Είναι κάθε χρόνο νεότερος και καλύτερος.
Γι΄αυτό και είναι δεκάξι χρόνια σε θέση στην εκτίμηση του κοινού. Ο χρό-
νος είναι εκείνος που δείχνει και στην περίπτωση του Δάκη έδειξε ήδη.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 1986
Ο Δάκης είναι ο άνθρωπος χωρίς ηλικία. Πάντοτε νέος, δημιουργικός,
με μια ξεχωριστή ζωντάνια που τη μεταδίδει σ΄όποιον βρίσκεται κοντά
του. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι είναι ένα "μεγάλο παιδί" με την ωριμότητα ενός ενήλικα και τη χαριτωμένη αφέλεια ενός παιδιού. Μια
πολυσύνθετη, γοητευτική προσωπικότητα ή αλλιώς, ένας ωραίος
άνθρωπος.
ΕΙΚΟΝΕΣ 1987
Τραγουδιστής με τρυφερή εκφραστική φωνή, άνθρωπος
απλός και αισιόδοξος, αστέρι του δίσκου και του πάλκου,
ο Δάκης γιόρτασε στο Λονδίνο την καλλιτεχνική του ενηλικίωση, κλείνοντας 21 χρόνια στο χώρο της μοντέρνας
μουσικής.
Η εμφάνισή του στην αγγλική πρωτεύουσα προκάλεσε ανα-
στάτωση ανάμεσα στους θαυμαστές του. Η πρεμιέρα του σόου του, με την επιμελημένη σφραγίδα της ζωντάνιας του
δόθηκε θριαμβευτικά την Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου.
ΤΗΛΕΘΕΑΤΗΣ 1989
Η Νινή Ζαχά του είπε "Εσύ παιδί μου θα έχεις άσχημα γεράματα. Τι θα κάνεις όταν πάψεις να τραγουδάς".
Κανείς όμως δεν του είπε "Εσύ παιδί μου όταν μεγαλώσεις θα γίνεις τραγουδιστής".
Εμείς τον ρωτήσαμε "Και ποια είναι η ασφαλιστική σου δικλείδα όταν σταματήσεις να τραγουδάς. Τότε τι θα σε γεμίζει, τι θα είναι μαγικό".
"Ότι έχει σχέση με το τραγούδι είναι μαγικό για μένα. Όταν σταματήσω να τραγουδάω, θα γίνω μάνατζερ άλλων, νέων τραγουδιστών. Το να βλέπω άλλους να δημιουργούν σ΄αυτό το χώρο, είναι κάτι που με γεμίζει."
Είναι ο Δάκης ή, κατά κόσμον, Βρασίδας Χαραλαμπίδης, γεννημένος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 26 Αυγούστου, στον αστερισμό της Παρθένου με ωροσκόπο Αιγόκερω, που μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια δεν ήξερε τι να κάνει στη ζωή του.
"Ήμουν μέτριος μαθητής και μάλλον τεμπέλης σε ότι δεν μ' ενδιέφερε. Και δεν μ' ενδιέφερε τίποτα. Πάει, λέω, δεν έχω κλίση πουθενά. Θυμάμαι μια μέρα είχα πάρει ένα δίπατο τραμ, πήγαινα από το ένα τέρμα στο άλλο και σκεπτόμουν. Μου άρεσαν οι μουσικοί αλλά ντρεπόμουν να ασχοληθώ με το τραγούδι. Δεν το θεωρούσα τόσο σοβαρό. Δοκίμασα όμως να τραγουδήσω με μια ορχήστρα γνωστών μου και μου άρεσε. Ξαναδοκίμασα και είπα θέλω να γίνω τραγουδιστής."
Και έγινε και παραμένει στη μουσική επικαιρότητα από το 1967 έως σήμερα. Τον αγαπούν διαφορετικές ηλικίες και δεν έχει βγει ούτε μια φορά στην πίστα χωρίς να νοιώσει μαγικά, χωρίς να δώσει ότι έχει και δεν έχει στο κοινό του, που του στέλνει μόνο χαμόγελα και λουλούδια.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΣΠΙΤΙ"
Θα μπορούσε να ήταν ένας άριστος διακοσμητής αν δεν τον είχε κερδίσει
η μουσική. Το ταλέντο και η ικανότητά του να διαμορφώνει τους χώρους,
βρήκαν την απόλυτη έκφρασή τους στον τρόπο με τον οποίο διαμόρφωσε
το δικό του σπίτι. Το εφηβικό παρουσιαστικό, το φιλικό χαμόγελο, η ευγέ-
νειά του, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα οικειότητας και άνεσης στον επι-
σκέπτη.
Το ύφος της διακόσμησης στην πρόσφατα ανακαινισμένη κατοικία του, συν-
δυάζει αρμονικά τη γαλλική κουλτούρα με νεοϋορκέζικα στοιχεία. Πίνακες δια-
κεκριμένων καλλιτεχνών εκπλήσσουν με την πρωτοτυπία τους και πατέντες
του οικοδεσπότη εντυπωσιάζουν με την τόλμη και τη φαντασία τους.
2011 TV100
«Δάκη, ήρθαν να σε συγχαρούν δύο συμμαθήτριες σου», του είπε γελώντας η Αννα Βίσση στο νυχτερινό κέντρο που τραγουδούσαν, πριν από λίγα χρόνια. Όταν έφυγαν απ’ το καμαρίνι οι συμμαθήτριες του Δάκη, ο Ελληνοαιγύπτιος τραγουδιστής μπήκε στο καμαρίνι της Βίσση και της είπε με νόημα: «Αγάπη μου αυτές δεν ήταν συμμαθήτριες μου, οι… δασκάλες μου ήταν»!
• Πώς καταφέρατε να κάνετε ντρίμπλα με προσποίηση στο χρόνο;
«Το πρώτο πράγμα πιστεύω πως είναι το DNA. Η μητέρα μου, ενενήντα ετών κι έχει ελάχιστες ρυτίδες. Λιγότερες ακόμη κι από μένα. Το δεύτερο είναι η ψυχική γαλήνη και ηρεμία».
• Πώς καταφέρατε σ’ έναν τόσο δύσκολο χώρο να κρατήσετε την ψυχική ισορροπία και να διώξετε το άγχος;
«Είναι στον άνθρωπο. Μεγάλωσα στο Κάιρο χωρίς άγχος και στρες. Παρ’ όλο που δεν είχαμε πλούτη, είχα ανέμελα παιδικά χρόνια. Είναι θέμα χαρακτήρα. Δεν πορεύθηκα στη ζωή μου με στόχο να δοξαστώ και να κάνω μια τεράστια καριέρα. Εβλεπα συναδέλφους μου ν’ αγχώνονται και να ακούν όλη μέρα ραδιόφωνο για να μάθουν πόσες φορές τους παίζει. Εμένα ποτέ δεν μ’ ένοιαξε».
• Λένε πως το γέλιο, ακόμη και το χαμόγελο, «κοιμίζει» τις ρυτίδες. Στα δύσκολα που ενδεχομένως έτυχαν στη ζωή σας, «κατσουφιάσατε»;
«Ποτέ. Υπήρξαν μεγάλες δυσκολίες, όμως απ’ τη φύση μου είμαι καλοπροαίρετος και αισιόδοξος. Δεν έχασα μια ημέρα την ελπίδα και το χαμόγελο».
• Το «έξω» σας συμβαδίζει με το «μέσα»; Υπάρχει, δηλαδή, η διάθεση του πενηντάρη;
«Η διάθεσή μου είναι δεκαοχτάρη. Ξεχνάω ακόμη και πόσο χρονών είμαι. Πιστέψτε με, πρέπει να κάνω υπολογισμό για να σκεφτώ πόσο ετών είμαι. Τι να σας πω. Η διάθεση μου είναι τόσο νεανική που δεν συμβαδίζει με τη βιολογική ηλικία κι έτσι… δεν θυμάμαι πόσο χρόνων είμαι»…
"ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 23/3/2014
Εχει υμνήσει τον έρωτα όσο λίγοι τραγουδιστές, και άλλο τόσο το καλοκαίρι. Nτυμένος στα λευκά τα χρόνια του ’70, σύμφωνα με το πρότυπο ήλιος, θάλασσα, αστέρια και μια Ελλάδα που προσπαθεί να ορθοποδήσει μέσα από τις μικροαπατεωνιές της Ρένας Βλαχοπούλου, στις ταινίες του Αλέκου Σακελλάριου με τις μουσικές του Μίμη Πλέσσα.
Στον καιρό του, η ποπ είχε «ρομαντισμό, φινέτσα, ευγένεια. Τώρα έχουμε καλές φωνές αλλά μέτρια τραγούδια». Οταν ήρθε το 1964 στην Ελλάδα από την Αλεξάνδρεια, από σύμπτωση ηχογράφησε τους δύο πρώτους δίσκους του, ενώ για να μεταδοθούν από το ραδιόφωνο έπρεπε να δώσει εξετάσεις στο ΕΙΡ. Κόπηκε δύο φορές, αλλά τότε «όλοι περνούσαν από κόσκινο. Σήμερα το τραγούδι είναι θέμα ορμονών, χρειάζεται κοιλιακούς και γνωριμίες. Οι γυναίκες βγάζουν τα ρούχα και οι άντρες επιδεικνύουν τα μπράτσα».
Υπηρέτησε το μοντέρνο τραγούδι, τραγούδησε και ελαφρύ λαϊκό: Πλέσσα, Σπανό, Χατζηνάσιο, Κατσαρό, Χατζή, Πυθαγόρα, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μάνο Ελευθερίου κ.ά. «Τότε δεν υπήρχαν πολλοί να τραγουδήσουν σε άλλες γλώσσες και με κατηύθυναν όπως τα λέγαμε, στα “ξένα”. Ωσπου ο Πλέσσας με αφορμή την ταινία “Η θεία μου η χίπισσα» μου έδωσε να τραγουδήσω το “Τόσα καλοκαίρια”. Θα μπορούσα να πω και λαϊκά όμως. Μου άρεσε πολύ ο Τσιτσάνης».
Εικοσάρης ήταν τότε, αλλά φινετσάτος για λαϊκές ρωγμές. «Το αγόρι που κάθε μαμά ήθελε για γιο και κάθε γιαγιά για εγγονό», συμπληρώνει γελώντας. Ετσι όμορφο σαν τον έβλεπε η μητέρα του, ποτέ δεν τον φώναζε Βρασίδα (Χαραλαμπίδης το επίθετο) αλλά Δάκη. Αλεξανδρινός τρίτης γενιάς (η γιαγιά από τη Σμύρνη, ο παππούς Κρητικός), έζησε «ανέμελα ευτυχισμένα χρόνια κοντά στη θάλασσα σε μια πολυεθνική γειτονιά, χωρίς προβλήματα. Ημουν τόσο άτακτος, που η μάνα μου έλεγε “άλλο παιδί δεν κάνω”».
http://www.mariamarkouli.com/
Ο Δάκης Live στο Τiki Bar και το πώς μας κέρδισε! (6/3/2015)
Πρώτα από όλα αυτό: όποιος νομίζει ότι θα βουτήξει σε νοσταλγίες, γλυκανάλατα φλας-μπακ, ρετρο-μανίες και άλλα παρόμοια, λάθος κάνει και να το ξέρει.
Ο Δάκης live είναι μια φουλ εμπειρία.Είναι ο καλλιτέχνης που θα αντλήσει από παντού, από τα 60ς,τα 70ς,το γαλλικό τραγούδι, το ιταλικό, το ποπ και το ροκενρόλ, τη τζαζ, τα πάντα (γιατί τα κατέχει-και για πόσους στ΄ αλήθεια μπορείς να το πεις αυτό;) βάζοντας σφραγίδα δική του, όπως χρόνια κάνει άλλωστε, με τους δικούς του κανόνες, πιστούς στη μουσική που τον εκφράζει. Είναι ένας entertainer που δεν νοιώθεις ότι ‘εκβιάζει’ τη συγκίνηση του κόσμου αλλά αβίαστα και άνετα παρασύρει μαζί του το κοινό σε μια μουσική διαδρομή από την pure fun και cult άκρη της ως τις πιο εσωτερικές, εστιασμένες στο τραγούδι, στιγμές της.
Αλλά αυτά, πάνω-κάτω, τα ξέρετε. Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε, εκτός κι αν είσασταν, χτες το βράδυ, στο Tiki, το αγαπημένο, εξωτικό κλαμπ της πόλης, είναι ότι ο Δάκης ήταν εξαιρετικός για δυο ώρες πάνω στη σκηνή, στις δικές του επιτυχίες (από Εκείνο το Πρωί στην Κηφισιά ως τη Μαίρη και το Τσάι με Λεμόνι ) σε άλλα παλιά ποπ και όχι μόνο, καθώς περνούσε από Σασά Ντιστέλ σε΄Ελβις, από εκεί σε Σινάτρα και Stones, με το Satisfaction, κερδίζοντας μας όλους, είτε είχαμε στ΄αυτιά, κατεβαίνοντας προς Ακρόπολη, τα τελευταία του Kendrick Lamar, Duke Dumont, ή κάποιο ευφάνταστο drum ‘n bass mixtape. Άμεσος, αυθεντικός, με τον σεβασμό που έχει ο ίδιος σε αυτό που κάνει και του επιστρέφουν οι φαν που τον ακολουθούν χρόνια ή τον συνάντησαν πρόσφατα για πρώτη φορά στο youtube.
Μακάρι, σκέφτομαι, όπως έγινε πχ. με τον Τομ Τζόουνς ή το Νιλ Ντάιαμοντ, να βρισκόταν ένας εμπνευσμένος παραγωγός που θα συνεργαζόταν με τον Δάκη, σε κάποιο μουσικό πρότζεκτ- θα είχε αμέσως την προσοχή μας.
Εσπρέσσο 17/6/2017
Από τον
ΑΛΚΙΝΟΟ ΜΠΟΥΝΙΑ
Αναμφίβολα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τραγουδιστές της δεκαετίας του ’70, που με τη χαρακτηριστική ερωτική φωνή είχε και έχει πολλά να πει! Χαμογελαστός, άμεσος και ξεκάθαρος στον λόγο του, ο Δάκης μοιράζεται μαζί μας άγνωστες στιγμές από τη ζωή και την καριέρα του, λίγο προτού ξεκινήσει για την ανά την Ελλάδα περιοδεία του με την παράσταση «Το πρώτο μας πάρτι» του Μάκη Δελαπόρτα.
Δάκη, μας ήρθες από την Αλεξάνδρεια, έτσι δεν είναι;
Ναι, γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Μικρός ήμουν τόσο άτακτος, που η μητέρα μου είπε «δεν κάνω άλλο παιδί με τίποτα». Απ’ την άλλη, στο σχολείο ήμουν αγγελούδι. Στα εννιά μου -επειδή μου άρεσε η διακόσμηση- είχα γκρεμίσει τον τοίχο για να περάσω απλίκες. Μια άλλη φορά ήθελα να ενώσω δύο δωμάτια κι έσκαβα!
Από παιδί είχες κλίση στα καλλιτεχνικά;
Πολλοί συγγενείς μου από την πλευρά της μητέρας μου ήταν καλλιτέχνες και οπωσδήποτε είχα επιρροές. Πιο γνωστός ήταν ο ξάδελφός μου, ο Ντέμης Ρούσσος. Από το σόι του πατέρα μου δεν ήταν κάποιος καλλιτέχνης και, μάλιστα, ο ίδιος, όταν έμπαινε στο σπίτι, έκλεινε το ραδιόφωνο. Ο πατέρας μου ήταν λογιστής και ήθελε να ακολουθήσω το επάγγελμα, αλλά δεν σκάμπαζα από μαθηματικά. Και όταν στα δεκαπέντε μου αποφάσισα να σπουδάσω φωνητική, μουσική και πιάνο, το έκανα κρυφά από εκείνον.
Reader.gr 19/9/2017
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν κλείσαμε τη συνέντευξη, ήταν να πάρω τηλέφωνο τους δικούς μου και να τους το πω για να χαρούν. Ο Δάκης είναι άλλωστε κάτι σαν εκείνη την παλιά διαφήμιση: «Μεγαλώνει γερά παιδιά».
Αφορμή στην κουβέντα μας, στάθηκε το νέο του τραγούδι «Στιγμή» σε συνεργασία με τον Monsieur Minimal, αλλά όπως και να έχει μία κουβέντα με έναν καλλιτέχνη που μετρά πάνω από μισό αιώνα καριέρας, μόνο ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι.
Βρεθήκαμε στη Μαρίνα Φλοίσβου, αντί για τσάι με λεμόνι, παραγγείλαμε καφέ και παγωτό (δικό του) και μέσα σε μια ώρα είπαμε σχεδόν τα πάντα.
ogdoo.gr 19/9/2018
Γέννημα - θρέμμα της ποπ στην Ελλάδα. Τραγούδησε τα νιάτα ίσως όσο κανείς, σε όλες τις γλώσσες που μιλούσαν στη νεολαία. Φώτισε το μοντέρνο τραγούδι με την ακριβή φωνή και το στυλ του, αλλά και το μοναδικό χαμόγελό του, διαθέτοντας έναν ευρωπαϊκό αέρα και φινέτσα.
Εξώφυλλα περιοδικών
